Alkoholizm.

Pod względem psychicznym pojawiają się stopniowo objawy zespołu psychoorganicznego. Sprawność umysłowa obniża się, dochodzi do zacieśnienia zainteresowań do coraz węższego kręgu spraw, myślenie staje się płytkie i powierzchowne, biegnie ono według ustalonej rutyny. Osobnik przestaje być zdolny do pojmowania nowych zagadnień, najchętniej posługuje się wyświechtanymi frazesami. Wspomnienia tracą na szczegółowości, ulegają zaokrągleniu. Zarówno w pracy, jak i w czasie badania stwierdzić można szybkie męczenie się. Nawet w niedaleko posuniętych przypadkach wykazać można obniżenie zdolności zapamiętywania, a z biegiem czasu wszystkie czynności pamięciowe ulegają osłabieniu. Znany powszechnie humor pijacki jest błogostanem, który zauważyć można nie tylko w czasie upojenia, ale w stanie trzeźwym. Błogostan ten ożywia się w postaci syntonii towarzyskiej. Ten sam alkoholik, na łonie rodziny zgorzkniały, drażliwy i brutalny, staje się przy kieliszku miły, rozmowny, wylewny. O postanowieniach alkoholika rozstrzygają chwilowe nastroje. Może się on rozentuzjazmować szczerze dla jakiejś sprawy, nawet dla sprawy wyleczenia się z nałogu. Zapał ten równie szybko przemija. Chwiejność afektywna w cięższych przypadkach może być posunięta dość daleko, chociaż tylko wyjątkowo osiąga rozmiary, widywane w porażeniu postępującym. Chorego można jednak przy umiejętnym nawiązaniu łączności w przebiegu krótkiego czasu przeprowadzić z nastroju płaczliwego w beztroską wesołość, z wesołości w stan rozrzewnienia, z rozrzewnienia w gniew i rozdrażnienie, z gniewu w dowcipkowanie itd. Tak jak nastrój, tak i działania alkoholika zależą od chwilowych podniet. Obniżenie uczuciowości wyższej jest jednym z najdotkliwszych społecznych objawów. Dla zdobycia wódki alkoholik gotów jest zaniedbać rodzinę, narazić dzieci na głód, popełnić nadużycie służbowe. Uczucia społeczne, moralne, rodzinne, wzgląd na opinię publiczną, wstyd – wszystko zanika. Nie pomagają też pobudki rozumowe. Niesłowność, zanik obowiązkowości, niesumienność doprowadzają do zatargów w miejscu pracy. Wynikające stąd zgryzoty stanowią nowy bodziec do picia. W domu chory staje się nieczuły, brutalny, bezwzględny, wynosi z domu ostatnie przedmioty, przepija wszystko co do grosza. Alkoholicy wykazują często podniecenie płciowe z opóźnieniem szczytowania. W stosunkach płciowych bywają grubiańscy. Stają się bezwstydni wobec dzieci. Zbydlęcenie chorego może posunąć się aż do gwałcenia własnych córek. Ostatecznie chory stacza się na dno i kończy w więzieniu lub wymaga umieszczenia w zakładzie zamkniętym. Mimo skruchy i uroczystych przyrzeczeń składanych w chwilach rozrzewnienia chory popada przy najbliższej sposobności ponownie w nałóg. Dzieje się to wskutek osłabienia woli, które jest jedną z najważniejszych przeszkód w leczeniu. [więcej w: poradnia hematologiczna czym się zajmuje, osobowość schizotypowa, tasiemkownia ]